تدبری در آیات قرآنی صحیفه سجادیه – جلسه بیست و یکم – رمضان ۱۴۰۰

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈

⭕️ در جلسه‌ی بیست‌ویکم بیان شد:

⤴️ گفته شد که ایمان به فرشتگان یکی از مطلوب‌های دعوت پیامبران و بنابراین لازمه‌ی مسلمانی و معتقدات دینی ماست و قرآن هم این را تصریح می‌کند.

❇️ حضرت سجاد (ع) در دعای سوم صحیفه‌ی سجادیه سه آیه را می‌آورند که در دوتا به ملائکه‌ی عذاب و در یکی به ملائکه‌ی بهشت اشاره شده است:
🔅 و الَّذِینَ‏ «لا یعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ، وَ یفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ» وَ الَّذِینَ یقُولُونَ: «سَلامٌ عَلَیکمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ»؛
🔅 و الزَّبَانِیةِ الَّذِینَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ: «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ» ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً، وَ لَمْ ینْظِرُوهُ.

⬅️ اولین آیه:
🔰{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ} (۶، تحریم)
در صدر آیه مؤمنین دعوت می‌شوند که خودشان و اهلشان را از آتش حفظ کنند و این یک مسئولیت بسیار سنگین است. آتشی که در این آیه توصیف شده، خود مردم و سنگ‌ها موجب شعله‌ورشدنش هستند.
تفسیر دیگر هم می‌تواند این باشد که اگر در جامعه‌ای گیر کردی که مردم در آن (با گناهان عدیده) تولید آتش می‌کنند و دیگر نه تو توان تغییر آن‌ها و تأثیرگذاری رویشان را داری و نه آن‌ها به حرف تو گوش می‌دهند، مسئولیت اجتماعی داری که خودت و اهلت را حفظ کنی.

💡 انسان در قیامت کارنامه‌های متعددی دارد. یکی از کارنامه‌هایی که می‌گیرد کارنامه‌ی اجتماعی است؛ که آیا وظیفه‌اش را در قبال اجتماعش انجام داده و … . اقلّ اجتماع، خانواده‌ و اهل انسان است.

❌ طبق آیه ملائکه‌ای که از این نار محافظت می‌کنند، بسیار سخت‌گیر و دقیق بوده و این‌ها به هیچ وجه سرپیچی و عصیان از فرمان الهی نمی‌کنند. مامورند که هرچه از بالا دستور می‌آید را اجرا کنند.
امام با اشاره به این آیه می‌خواهد هشدار بدهد به مسئولیت‌های خانوادگی و فردی.

❓ امام در چه جامعه‌ای این دعا را آموزش می‌دهد؟ در جامعه‌ی بنی‌امیه‌زده‌ی امام حسین‌کشته‌ی در غفلت و حیوانیت فرورفته؛ هرچند با ظاهر دینی و نمازجمعه‌خوان…

⬅️ دومین آیه:
🔰{جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ. سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ} (۲۳ و ۲۴، رعد)
این سلام را ملائکه به مؤمنین می‌گویند.

❇️ [اگر این آیه را با توجه به آیات قبلی یعنی ۱۹ تا ۲۳ در نظر بگیریم، متوجه می‌شویم که این عُقْبَى الدَّارِ و سلام ملائکه نتیجه‌ی عمل خردمندانی است که متذکر حق می‌شوند، کسانی که به عهد با خدا پایبند می‌مانند، آنچه را خداوند به وصل آن فرمان داده پیوند می‌دهند و خشیت و خوف از سُوءَ الْحِسَابِ دارند، کسانی که برای ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ شکیبایی کرده و نماز به پا می‌دارند و در نهان و آشکار انفاق می‌کنند و بدی را با خوبی جواب می‌دهند، عُقْبَى الدَّارِ برای این‌هاست و برای پدران و همسران و فرزندان شایسته‌شان است که وارد بهشت شده و ملائکه از هر باب بر آن‌ها وارد شده و به‌پاس صبر و استقامتشان به آن‌ها سلام می‌دهند.]

🌀 منظور از سلام ملائکه چیزی شبیه سلام عادی و روزمره‌ی ما در این دنیا نیست. سلام‌های ملائکه باب‌هایی را برای مومن باز می‌کنند، سلام‌ها حرکت‌زاست و نعمت و معرفت و انوار جدیدی را به او می‌دهد. این آدم با این سلام‌ها رشد می‌کند.
پس گروه دوم از ملائکه این‌هایی هستند که ان‌شاءالله مهمان مؤمنین خواهند بود. از هر طرف وارد می‌شوند و سلام می‌دهند. این یکی از زیباترین وعده‌هایی است که در قرآن آمده است.