دسته: تدبری در آیات قرآنی صحیفه

بسم الله الرحمن الرحیم

《تدبری در آیات قرآنی صحیفه سجادیّه》

زبور آل محمد علیهم السلام صحیفه‌ای است ربّانی که به حق می توان گفت مصداق اتم قرآن صاعد است

تدبر در آن به مثابه دریابی از دریایی است ژرف که متصل به اقیانوس قرآن و مستفیض از فیوضات ربّانی و راهیابی بابی از ابواب علم خداوندی است که کلید داران آن محمد و آل محمد علیهم السلام هستند .
صلوات و سلام خداوند و فرشتگان مقرّب خداوند بر محمد و آل طاهرینش که باب علم و معرفت را گشودند و بی شک جامع ترین و غنی ترین و کامل ترین سند و وحیانی را به بشریت هدیه دادند.
ادعیه زاکیه ماثور از اهل البیت علیهم السلام از از جمله گنجینه هایی است که همانند شریعه ای مارا به این دریا ها و اقیانوس می کشاند و عاقلان و صاحبدلان را مست فیض می کند.
به لطف الهی ما در این مباحث به دنبال تدبری در آیات قرآنی صحیفه سجادیه هستیم که این بحث به چند خاطر مهم پی گیری می شود:

۱.جرقه ی کار و روشن شدن راه در شب میلاد حضرت زین العابدین سید الساجدین علی بن الحسین علیها السلام در جوار ضریح مطهر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام آغازیدن گرفت که خود این نشانه ای از هدایت های آن بزرگواران و لطفی خاص از ناحیه سراسر قدس آن سروران است.

۲.دغدغه کوتاهی ها و کاستی ها و قدر ناشناسی های حقیر در رابطه با این صحیفه مطهره دراز دامنه است که حس حرمان و تفریط در جنب الله قیامتی را هم اکنون میشنوم و خود را در آن موقعیت می‌بینم شاید این حرکت کوچک در محضر ربوبی عذر و تقصیری موجه را به دنبال داشته و ما را بیش از این شرمنده و محروم قرار ندهد و از هم اکنون توفیق جیره خواری سفره‌ی پر نعمت سجادی علیه السلام را قرین فرماید.

۳.یکی از روش‌های تفسیری که در اعصار گذشته و امروز مورد توجه محققان و صاحبان قلم و بیان بوده و هست تفسیر و تدبر در قرآن از منظر اهل البیت علیهم السلام است پدید آمدن تفاسیر روایی و اثری به همین جهت است و شاید معرکه ای هم شده برای تضارب آرا اندیشمندان در مواجهه با آیات قران

۴.پیگیری کردن نگاه ائمه هدی علیهم السلام بر قرآن از چند منظر امکان پذیر است که یکی از راهها توجه به ادعیه است

از جهاتی ادعیه به جهت اینکه مخاطب انسانی خاص ندارند می تواند معارف عمیق تری را به همراه داشته باشد بر خلاف روایات تفسیری چون مخاطب و بعضا پرسشگر خواست دارند کلام ائمه متناسب به مخاطب و سطح فکر و عقل و قلب او صادر شده اند.
بسیاری از معارف توحیدی ، قیامتی ، انسان‌شناختی ، امام شناسی و … از این رهگذر از دعاها امکان‌پذیر است.
صورتی دیگر از تدبر، توجه به آیاتی است که امام علیه السلام یا نصّا یا مضمونا آن را در دعا به کار برده که این به کار گیری و استناد سازی به آیات در دعا های امام علیه السلام باب هایی از معرفت و شناخت آیاتی اینچنین را به روی ما می گشاید این مباحث در صدد رصد کردن این آیات در صحیفه مطهره سجادیه علیه السلام است که در شب های ماه رمضان ۱۴۴۲ه ق و ۱۴۰۰ه شمس طی جلسات شبانه با دوستان تفسیری مطرح می شود.